Mieczysław Szymanowski (1917-2000), ps. Wampir, Antoni Chojnowski. Żołnierz ZWZ-AK, dowódca patrolu w oddziale Kedywu AK “Zapory”, członek WiN.
Brał udział w wojnie obronnej 1939, był dowódcą bunkra w Batalionie Fortecznym w Mikołowie, która wchodziła w skład Armii Kraków. Żołnierze po kapitulacji razem z Mieczysławem Szymanowskim dostali się do niewoli w okolicach Tomaszowa Lubelskiego. Mieli być przewiezieni pociągiem na zachód ale niektórym udało się uciec. Wśród nich był Szymanowski. W listopadzie ’39 roku przedostał się do Warszawy, potem pod Siedlce. Wstąpił do podziemia. Na początku stycznia 1940 złożył przysięgę przed komendantem placówki organizacji konspiracyjnej Komenda Obrońców Polski, przyjął pseudonim Wampir i objął dowództwo konspiracyjnej piątki. W ’42 z powodu zagrożenia aresztowaniem wyjechał w okolice Lublina. Wstąpił tam do Lubelskiego Kedywu Armii Krajowej, objął tam dowództwo dawnego patrolu aż do chwili wejścia na Lubelszczyznę Sowietów.
24 maja 1944 roku Szymanowski brał udział w akcji pod Krężnicą Okrągłą i Kożuchówką 17 lipca 1944 roku, gdzie został ranny został odłamkami granatu. Szybko wrócił do oddziału. W marcu 1947 ujawnił się, miał ciągle problemy z zatrudnieniem, jeśli dostał jakąś pracę, szybko go zwalniali.
Spoczywa na Cmentarzu Komunalnym w Rumi w Alei Kombatantów. Grób jest nieopłacony, gdyż rodzina Szymanowskich jest przekonana, iż bohaterowie tam leżący, w tym Mieczysław Szymanowski jest postacią historyczną a tym samym podlega Ustawie o cmentarzach i chowaniu zmarłych z dnia 31.01.1959 art. 7 ust. 5 i znajdujących się w niej grobów za pamiątki historyczne ze względu na spoczywające tam osoby oraz ich nieoceniony wkład w walkę o wolną Polskę.
źródło: http://narodowarumia.pl
fot. Żołnierze wyklęci. Antykomunistyczne podziemie zbrojne po 1944 roku praca zbiorowa Wydawnictwo: Oficyna Wydawnicza VOLUMEN
Artykuł powstał dzięki wsparciu programu „Dolny Śląsk Pamięta” przez Fundację KGHM
