Dawid Warszawski na łamach „Gazety Wyborczej” stara się tłumaczyć, że rzekomo sąd nad Judaszem w Pruchniku to przejaw polskiego antysemityzmu. Według niego od takich obrzędów rozpoczyna się… ludobójstwo!
Warszawski w pokrętny sposób tłumaczy, czym według niego różni się wieszanie kukły Hamana przez Żydów w święto Purim od sądu nad Judaszem w Pruchniku.
Judasz jednoznacznie symbolizuje Żydów w ogóle, Haman zaś – nie jakiś naród nieżydowski czy nie-Żydów w ogóle, lecz tych, których jacyś Żydzi uznają za swoich wrogów. (…) Rzecz jasna, wieszanie kogokolwiek jest paskudne, ale przypadek Hamana przynajmniej nie uczy nienawidzić całego narodu
— pisze.
Bardziej szokuje jednak sugestia Warszawskiego, że do zagłady Żydów przyczynił się rzekomo „ludowy chrześcijański antysemityzm”! Warszawski jasno podkreśla, że obrzęd w Pruchniku jest rzekomo jednym z przejawów tegoż antysemityzmu.
Zagłada była wszak ludobójstwem na Żydach, nie przez Żydów popełnionym, a jednym z czynników, który ją spowodował, był ludowy chrześcijański antysemityzm. Wyrażał się w takich obrządkach właśnie jak bicie Judasza, które skutecznie zachęcały do bicia Żydów. Reaktywacja tego obrzędu w Pruchniku jest haniebna, gdyż oznacza, że ta konotacja już uczestnikom nie przeszkadza
— stwierdza.
Chociaż sąd nad Judaszem w Pruchniku może budzić kontrowersje, to jednak dalekim nadużyciem jest stwierdzenie, że to wydarzenie antysemickie. Warszawski „zapomina”, że Judasz był przede wszystkim uczniem Jezusa, który ostatecznie zdradził swojego Mistrza i właśnie dlatego w Pruchniku zorganizowano sąd nad Judaszem. Budowanie fałszywej narracji o antysemickim wydarzeniu z samego faktu, że Judasz był Żydem, wydaje się być absolutnie nieuprawnione.
źródło: wpolityce.pl
