W nocy z 22 na 23 listopada 1941 roku, czyli 76 lat temu, miała miejsce tzw. akcja krzesińska. Niemcy przez kilka godzin znęcali się nad Polakami.
Niemiecki komendant policji w Krzesinach pod Poznaniem otrzymał anonimowy list zawierający groźby. Niemcy wpadli w szał i postanowili wziąć odwet na polskiej ludności zamieszkującej Krzesiny oraz pobliskie Krzesinki i Szczepankowo. W nocy wyciągnięto ludzi z domów i spędzono na placu koło kościoł.
Od godziny 5 rano do 14 niemieccy policjanci znęcali się nad Polakami. Bili kijami, kopalni, kazali biegać dookola kościoła, skakać przez przeszkody. Gdy ktoś stracił przytomność, był polewany wodą. Kobiety musiały się temu przypatrywać.
Ponieważ nie udało się złamać ducha ludności, Niemcy zarządzili badanie grafologiczne. Wszyscy musieli zanotować swój adres. Jednak i to nie pomogło ustalić anonimowego autora listu. W efekcie zastosowano tzw. ścieżkę zdrowia. Polacy musieli przebiegać przez szpaler ustawiony z Niemców, uzbrojonych w kije. Mimo zastosowania tych okrutnych szykan okupant hitlerowski nie poznał upragnionego nazwiska.
Akcję krzesińską upamiętniono zaraz po wojnie, w listopadzie 1945 roku. Tablica pamiątkowa głosi:
Dnia 23.11.1941 r.
podczas najazdu niemieckiego na Polskę spędziła policja hitlerowska na to miejsce bezbronną ludność polską Krzesin, Krzesinek i Szczepankowa. Przez osiem godzin pastwili się rozbestwieni oprawcy w ohydny sposób nad nami. Zbici i sponiewierani przecierpieliśmy to upokorzenie i straszne katusze w milczeniu dla Polski z wiarą w nadejście dnia sprawiedliwości.
Ktokolwiek staniesz przed tą tablicą zawołaj z nami:
Cześć i chwała wiernym synom Ojczyzny.
Wieczna hańba i zguba barbarzyńcom!
Artykuł powstał dzięki pomocy Fundacji KGHM Polska Miedź
