Dolny Śląsk jest szczególnym regionem Polski. Wyróżnia się swoim unikatowym krajobrazem, budową geologiczną historią oraz kulturą. Pod względem geologiczną nie był to najspokojniejszy teren, co miało wpływ na jego dzisiejszy wygląd.
Dolny Śląsk to zarówno teren górzysty jak również teren, na którym rozpościerają się niziny. Pod względem historii i kultury to miejsce, w którym spotykają się trzy kraje Polska, Niemcy oraz Czechy. Na terytorium Dolnego Śląska znajduje się baza uzdrowiskowo-wypoczynkowa przystosowana do obsługi ruchu turystycznego w okresie całorocznym. Transgraniczny charakter Dolnego Ślaska przekładka się na przemysł i wymianą towarową.
Warte podkreślenia jest, że Dolny Śląsk ma duży udział w tworzeniu PKB Polski. Właście te cechy regionu przyczyniły się do nadania temu regionowi w latach dziewięćdziesiątych miana tzw. „Czarnego Trójkąta” – mocno zurbanizowany i uprzemysłowiony obszar Polski o wysokim wskaźniku emisji zanieczyszczeń i zdegradowaniu środowiska. W ostatnich latach ww. trzy kraje podjęły wysiłki w kierunku powrotu przyrody do stanu pierwotnego. Jednym z pól walki o ochronę środowiska jest woda.
Wody możemy podzieli na wody powierzchniowe oraz wody podziemne. Zarówno jedne jak i drugie mogą być nośnikiem zanieczyszczeń. Podstawowy podział zanieczyszczeń to zanieczyszczenia sztuczne i naturalne. W pierwszej kolejności zacznijmy od zanieczyszczeń naturalnych, które związane są z występowaniem w wodzie roztworów soli, gazów, substancji organicznej i drobnoustrojów. Zanieczyszczenia sztuczne łączone są z szeroko pojętą działalnością człowieka. Do tego typu zanieczyszczenia zalicza się zanieczyszczenia ze ścieków, pochodzących z terenów rolniczych oraz wysypisk śmieci. Dodatkowo zanieczyszczenia sztuczne można podzielić na biologiczne (np. bakterie, grzyby, wirusy) oraz chemiczne (np. nawozy sztuczne, smary).
W przypadku Dolnego Śląska bezskuteczne byłyby działania podejmowane wyłącznie przez Polskę, gdyż Odra przepływa przez trzy kraje Czechy, Polskę i Niemcy. Jej transgraniczny charakter powoduje konieczność podejmowania współpracy pomiędzy krajami sąsiadującymi. W dniu 22 grudnia 2000 r. w życie weszła Ramowa Dyrektywa Wodna, która wprowadziła nowe regulacje w kwestii ochrony wód i gospodarki wodnej w Europie.
Od 2009 r. co 6 lat dokonywana jest klasyfikacja stanu chemicznego i stanu ekologicznego. Zgodnie z tym w roku 2015 przedstawiony został raport o jakości niemiecko-polskich wód granicznych. Zdaniem Pana Mateusza Mamczar eksperta w zakresie prawa geologicznego i górniczego oraz ochrony środowiska „Tylko podejmowanie wspólnych wysiłków może przynieść długotrwałe skutki. Żaden z krajów nie jest w stanie samodzielnie działać w kierunku poprawy jakości wody w Odrze. Efekty wspólnych działań mogą być zauważalne dopiero za kilkanaście lat”.
Artykuł powstał dzięki wsparciu WFOSiGW
Poglądy autorów i treści zawarte w artykule nie zawsze odzwierciedlają stanowisko WFOŚiGW we Wrocławiu.
