O tym, że miedź ma właściwości przeciwdrobnoustrojowe wiedziano już w starożytnym Egipcie. Warto wiedzieć, w jaki sposób miedź wpływa na nasz organizm i jakie produkty spożywcze zawierają ten cenny minerał.
Miedź jest minerałem, który chroni nasz organizm przed drobnoustrojami, osteoporozą, wpływa na właściwą pracę mózgu, poprawia pamięć. Jest wchłaniana z jelita cienkiego, skąd przechodzi do wątroby, i wydalana jest wraz z żółcią. Spełnia szereg istotnych funkcji, które pozwalają nam zachować zdrowie i dobre samopoczucie.
Miedź jest obecna w naszym organizmie w ilości śladowej. Kumuluje się głównie w wątrobie, nerkach, sercu i mózgu, w mniejszym stężeniu w pozostałych narządach i tkankach ciała. Minerał bierze udział wraz z żelazem w transporcie tlenu do każdej komórki. Pierwiastek ma wpływ na poziom tzw. neurotransmiterów związków chemicznych, przenoszących sygnały pomiędzy neuronami, bierze udział w produkcji czerwonych krwinek oraz w syntezie wielu białek (w tym kolagenu i elastyny), ułatwia również transportowanie i wchłanianie żelaza. Niedobór miedzi powoduje pogłębianie się zmarszczek i brak sprężystości skóry.
Produktami bogatymi w miedź są: wątroba, produkty zbożowe (chleb pełnoziarnisty, makaron razowy, płatki, otręby i zarodki pszenne i owsiane), orzechy (laskowe i włoskie), kakao, nasiona słonecznika, soi, rośliny strączkowe, żółty ser, ryby (szczególnie śledzie), skorupiaki, ziemniaki, pomidory, zielone warzywa liściaste, czosnek, grzyby, suszone owoce.
Jej źródłem jest także miękka woda z wodociągów, w budowie których zastosowano miedziane instalacje. Miedź podnosi jakość wody pitnej zabijając znajdujące się w niej bakterie. Miedź jest lepiej przyswajana podczas diety bogatej w białko zwierzęce niż z diety zawierającej głównie białka roślinne. Jej przyswajanie poprawiają węglowodany (glukoza i skrobia). Przyswajanie miedzi zmniejszają fityniany, błonnik pokarmowy i związki siarki. Na co dzień wystarczy spożywać tylko 3 mg tego mikroelementu.
Nieprawidłowa dieta jest główną przyczyną niedoborów miedzi. Mogą pojawić się problemy z koncentracją, pamięcią, obniżenie zdolności zapamiętywania, zmniejszoną odpornością, pogarszającym się wyglądem skóry i włosów. Brak miedzi, która wpływa na przyswajalność żelaza może prowadzić do niedokrwistości czyli anemii.
Zbyt duża ilość miedzi skumulowana w organizmie wpływa niekorzystnie na funkcjonowanie układu nerwowego. Miedź może odkładać się w neuronach i uszkadzać je, prowadząc do niebezpiecznych zaburzeń psychicznych.
Źródło: niezalezna.pl
