Pierwszy rok studiów pozostaje dla wielu studentów zbiorowym momentem „szoku kulturowego”. Można powiedzieć także, że renesansu międzykulturowego w studenckiej kuchni. Młodzi ludzie nagle trafiają do nowego miasta z różnych środowisk. Wyjeżdżając do wielkich aglomeracji, opuszczają, czy porzucają często swoje strefy komfortu.
Potem podejmują pierwszą próbę rzucenia sobie wyzwania poprzez pozory kulturowego „odrodzenia” lub „przebudowy”, żeby zrobić miejsce dla nowej wersji siebie, aby lepiej dostosować się do nowego miasta. Znalezienie sposobów na odtworzenie własnej kuchni kulinarnej w tym nowym środowisku jest cenną częścią tego procesu.
Studenci, przechodząc z poprzedniego życia w domu do nowej ery na uniwersytecie, wpisują się w bardzo powszechne pojęcie „dojrzewania” lub „rebrandingu” siebie. Kiedy wielu zastanawia się nad ideą „odrodzenia” i „rebrandingu” na uczelni, często można rozumieć tę ideę jako porzucenie poprzedniego ja, aby zrobić miejsce dla ogromnej i doniosłej zmiany w swojej osobowości.
Jedni to w sobie próbują zwalczać, inni pielęgnują, ale tu pojawia się ważna rola jedzenia. Kuchnia kulinarna często ugruntowuje i wypełnia lukę między przeszłym i nowym życiem.
Coś tak prostego jak przestrzeganie rytuałów kulinarnych nie tylko pomaga wyeliminować poczucie oderwania od kultury domowej. Często trzeba dostosować potrawy do ich regionalnej dostępności i potrzeb młodego człowieka. Wtedy zaczyna się eksperymentowanie z odnowioną wersją tradycyjnego dania.
Dzięki temu procesowi wykorzystywane są tradycyjne metody, aby z domowej zrobić zupełnie nową, regionalną iterację ukochanej potrawy. Przyjmując adaptacyjne zmiany w życiu studenckim, szanuje się jednocześnie swoje korzenie i to skąd się pochodzi. To spektakularny przykład międzykulturowego renesansu i odrodzenia w studenckiej kuchni, gdzie stare spotyka się z nowym.
Mając na uwadze powyższe spostrzeżenia, warto jak najbardziej organizować seminaria poświęcone tym zagadnieniom nie tylko w szkołach rolniczych, czy gastronomicznych, ale na wszystkich uczelniach o ukierunkowaniu humanistycznym, czy technicznym. Szczególna pielęgnacja i troska o kulinarną odrębność, to nie tylko oryginalny i zdrowy sposób na życie, czy zdrowy tryb życia, ale także potencjał, o który powinno się dbać i pożytecznie wykorzystywać. Szczególnie powinni zwrócić na to uwagę przedstawiciele różnych branż przemysłu spożywczego i lokalni producenci przy rozwijaniu swoich przedsiębiorstw, chcąc akcentować, podkreślać odrębność przy dostarczaniu na rynek oryginalnych, wyszukanych produktów najwyższej jakości.
