Ukazała się analiza, jaki ślad węglowy generuje podróżowanie na konferencje astronomiczne – poinformował Uniwersytet w Kolonii w Niemczech.
Według dowodów naukowych istnieje zauważalny wpływ antropogenicznej emisji gazów cieplarnianych na zmiany klimatu na Ziemi, w szczególności takich jak dwutlenek węgla i metan. Większość emisji jest związana z wykorzystaniem paliw kopalnych, w szczególności 16 proc. dotyczy transportu, w tym 7 proc. transportu lotniczego.
Udział w konferencjach naukowych to istotny element pracy naukowca. Dr Andrea Gokus z Washington University w St. Louis (USA) wraz ze swoim zespołem spróbowali oszacować, jaki wpływ na klimat na Ziemi mają konferencje naukowe z dziedziny astronomii.
Autorzy wskazują szacunki, że na świecie pracuje około 30 tysięcy zawodowych astronomów, wliczając w to doktorantów. Stanowi to mniej niż 1 proc. wszystkich naukowców z różnych dziedzin nauki (wskazywane szacunki liczby naukowców na świecie to 8 milionów osób).
W celu przeprowadzenia analizy zebrano dane o konferencjach astronomicznych z 2019 roku, kiedy to na świecie odbyły się co najmniej 362 wydarzenia tego rodzaju (przy czym najwięcej w Europie). Połączono to z danymi dotyczącymi emisji śladu węglowego wynikającego z podróży na te konferencje.
Łącznie uczestnicy wygenerowali ślad węglowy odpowiadający 42 500 tonom emisji dwutlenku węgla. Jest to średnio jedna tona na uczestnika konferencji (dla porównania: w krajach rozwiniętych średni ślad węglowy na mieszkańca wynosi 9,5 tony dwutlenku węgla). Łączny dystans, którzy musieli pokonać uczestnicy, aby dotrzeć na konferencje, to półtora razy więcej niż odległość Ziemi od Słońca.
Autorzy obliczeń nie negują potrzeby organizowania konferencji naukowych i ich wpływu na rozwój badań naukowych. Sugerują jednak, aby konferencje organizować w takich miejscach, w których większość uczestników ma bliski dystans do pokonania, albo umożliwiać formę wirtualną lub hybrydową, szczególnie dla uczestników z dalekich rejonów świata.
Celem badań było uzyskanie danych dla ewentualnych przyszłych porównań z innymi dziedzinami nauki i opracowania lepszych strategii redukcji emisji gazów cieplarnianych.
Artykuł przedstawiający te analizy ukazał się w czasopiśmie „PNAS Nexus”. (PAP)
źródło: naukawpolsce.pl