Przysłowie chińskie mówi:, „Jeśli myślisz rok naprzód, sadź ryż. Jeśli myślisz 10 lat naprzód, sadź drzewo. Lecz jeśli myślisz 100 lat naprzód, ucz ludzi.” Jakże prawdziwe, prawda? Zatem mając na myśli dobro środowiska naturalnego przede wszystkim musimy skupić się na edukacji dzieci, by za jakiś czas, gdy dorosną mogły podejmować mądre decyzje. Bo „… na cóż, bowiem zda się liczenie, czytanie, gdy życia na Ziemi nie stanie” – z kolei ten ponad czasowy tekst został stworzony przez I. Oksińską.
W związku z postępującą degradacją środowiska naturalnego, przez którą rozumiemy susze, powodzie czy dziurę ozonową, coraz większego znaczenia na świecie nabiera edukacja ekologiczna, a ściślej edukacja środowiskowa, czyli przekazywanie wiedzy o środowisku, w którym żyjemy, a także życie w zgodzie z naturą. Wody naszych rzek, lasy, obok których żyjemy, powietrze, którym musimy oddychać, nie będą czyste i zdrowe, jeśli pozwolimy na rozwój świata bez troski o otoczenie. Kształtowanie świadomości ekologicznej jest koniecznością w każdym społeczeństwie. Edukacja ekologiczna, powinna zostać rozpoczęta na etapie nauczania początkowego, gdyż jedynie wtedy może przynieść wymierne rezultaty. Od najmłodszych lat należy wpajać jak powinno się postępować, by szanować, a także ratować środowisko naturalne, aby zaowocowało w przyszłości. Dzięki pomysłowym formom i metodom pracy z dziećmi, kształtowana jest ich właściwa postawa proekologiczna. Celem tych działań jest to, aby dzieci mogły pracować w środowisku i dla środowiska, tak, by samodzielnie zaczęły dostrzegać, analizować, wydawać sądy, a następnie podejmować właściwe działania. Kolejnym celem edukacji proekologicznej wśród dzieci jest budzenie zainteresowania tą tematyką, ale również i powiązanymi kwestiami. Ponadto, dzięki takim programom edukacyjnym dzieci mogą zdobywać i poszerzać wiedzę oraz umiejętności, które są konieczne dla ochrony środowiska i poprawy jego stanu. Dzięki temu tworzone są odpowiednie wzorce zachowań, które w późniejszym czasie, zapewnią troskę i możliwość ochrony przyrody. Zajęcia takie powinny charakteryzować się przemiennością stosowanych metod pracy, dających dziecku możliwość wszechstronnego rozwoju. Należy pokazać dzieciom dowody niszczycielskiej działalności człowieka na naturę, proponując proste działania, służące ochronie środowiska. A także doprowadzić do postrzegania zależności między stanem środowiska a samopoczuciem i zdrowiem ludzi.
Również nauczyciele mają ogromny wpływ na stan wiedzy i świadomości dzieci w tym aspekcie. Powinni oni wymieniać doświadczenia, ciekawe pomysły i opracowania między sobą, ale także przez dyskusje i publikacje, tak aby dzieci stały się przyjaciółmi przyrody.
Bardzo dobrą formą edukacji, nie tylko skierowanej dla najmłodszych, ale także reszty społeczeństwa jest edukacja prowadzona przez instytucje, organizacje, fundacje, stowarzyszenia pozarządowe i rządowe poprzez kampanie oraz akcje społeczne. Współcześnie najsilniejszym źródłem edukacji nieformalnej są media.
https://depot.ceon.pl/bitstream/handle/123456789/6216/Edukacja_ekologiczna.pdf
Materiał powstał dzięki wsparciu WFOSiGW
Poglądy autorów i treści zawarte w artykule nie zawsze odzwierciedlają stanowisko WFOŚiGW we Wrocławiu.
