Puszcza Białowieska w niebezpieczeństwie?

Puszcze Białowieska leży na terenie Podlasia. Słynie z tego, że jest zamieszkiwana przez żubry czy występowania pomnikowych dębów. Charakteryzuje się terenami, gdzie ręka ludzka jeszcze nie zmieniła tamtego krajobrazu. Co więcej, tam człowiek jest tylko gościem.

Puszcza Białowieska jest prastarym lasem, który niejedno już widział i przetrwał, ciągle trwając i chroniąc swoje najcenniejsze przyrodnicze skarby. Tereny te powinny być dla nas niezwykle wartościowe, ponieważ Puszcza Białowieska to jedyny w Polsce obiekt przyrodniczy wpisany na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Trafiła na nią w 1979 r., jako obiekt „Bialowieza Forest”. Powodem do dumy jest różnorodność biologiczna miejsca. Ponadto jest to obszar szczególnej ochrony ptaków, zidentyfikowano tam aż 250 gatunków, między innymi występują tam ptaki drapieżne, sowy czy dzięcioły. Puszcza Białowieska to także miejsce występowania szeregu rzadkich i cennych siedlisk przyrodniczych i siedlisk gatunków.

Zalety piękna Puszczy Białowieskiej, jej różnorodności można wymieniać w nieskończoność. Niestety, ekolodzy alarmują, że Puszcza Białowieska jest zagrożona. Przyczyną tego jest wycinka drzew, które obejmują również drzewostany stuletnie i starsze. Uważają oni, że Puszcza może zostać zniszczona, czego nie będzie można odwrócić. Najgorszy jest powód wycinki tych drzew, a mianowicie organizacje pozarządowe sądzą, że Lasy Państwowe chcą na Puszczy zarabiać. Chcą sprzedawać drewno. Ponadto najbardziej intensywne pozyskanie drewna miało miejsce w szczycie okresu lęgowego ptaków.
Jeden z portali, który wspiera działania w Puszczy Białowieskiej wylicza kolejne zagrożenia. Uważa on, iż są one spowodowane przede wszystkim ze względu na ciągłą ingerencję człowieka na jej terenie. Między innymi poprzez:

Zaburzenie stosunków wodnych (m.in. nieznane wciąż skutki całkowitego napełnienia w bieżącym roku zbiornika retencyjnego Siemianówka, położonego na północnym skraju Puszczy, odległego zaledwie 13 km od ścisłego rezerwatu przyrody BPN),
Zanieczyszczenie powietrza pochodzące ze źródeł lokalnych jak i dalekiego zasięgu,
Skutki gospodarki leśnej w zagospodarowanej części Puszczy,
Antropopresja i rozbudowa osad, zwłaszcza Hajnówki,

Hałas (od października 1993) przelatujących samolotów kilkadziesiąt dziennie. Jest to rezultat zmiany korytarza lotniczego komunikacji pasażerskiej Warszawa – Mińsk i Warszawa – Moskwa.
Przyrodnicy i ekolodzy obawiają się, że las Europy straci status Światowego Dziedzictwa, a to by oznaczało, że Puszcza uległa pogorszeniu w takim stopniu, że straciła cechy, dzięki którym wpisano ją na Listę.

W Puszczy Białowieskiej odbywały się liczne protesty osób, które były przeciwne degradacji parku narodowego, którzy blokowali ciężkie maszyny do wycinki drzew. Podobnych protestów było kilka. Ci ludzie, będący przekonani o słuszności swoich czynów nie boją się ani policji, ani sądów i groźby wysokich wyroków, bo jak samo mówią:
„Są sprawy najważniejsze, są czasem sprawy, które przekraczają nasze życia. Są sprawy, które przekraczają nas samych i myślę, że kwestia ochrony przyrody czy ochrony Puszczy Białowieskiej to jest kwestia racji stanu, to jest kwestia większa niż my sami.” Tak całą sprawę jedna z protestujących osób

http://dzikiezycie.pl/archiwum/1994/pazdziernik-1994/czy-jest-problem-puszczy-bialowieskiej

Materiał powstał dzięki wsparciu WFOSiGW

 

 

Poglądy autorów i treści zawarte w artykule nie zawsze odzwierciedlają stanowisko WFOŚiGW we Wrocławiu.