Aluminiowe Puszki produkuje się ze złóż boksytu, czyli rudy aluminium, które nie są nieograniczone, mogą być jednak wielokrotnie przetwarzane. Do skupów trafia około 80 proc. puszek, w czym mają spory udział dostarczający je zbieracze i dzięki temu opakowania nie zalegają w śmietnikach, a stają się nowymi produktami…. Niewątpliwą zaletą odzysku aluminium z puszek jest to, że proces ten można prowadzić w nieskończoność, nie powodując utraty jakości metalu. Puszki są tworzone i wyrzucane w dużych ilościach, więc ich wpływ na środowisko jest znaczący, tym bardziej że rozkład aluminium trwa nawet do 100 lat.
Żywność w puszkach można długotrwale przechowywać bez utraty jej pierwotnych właściwości. Ponadto opakowania te są bardzo odporne na zniszczenia i łatwe w transporcie. Taki sposób konserwowania żywności znany jest już od XIX wieku, kiedy francuski browarnik Nicolas Appert oraz angielski kupiec Peter Durand w odpowiedzi na potrzeby żołnierzy i osób podróżujących, zaproponowali właśnie ten sposób przechowywania żywności. Obecnie do puszek jest pakowana żywność: owoce i warzywa, ryby, mięsa i dania gotowe oraz napoje, np. piwo czy gazowane napoje bezalkoholowe.
O dziwo, konserwy dla psów i kotów mają często lepszy skład niż te przeznaczone do spożycia przez ludzi. Zdarza się również, że prawdziwa zawartość opakowania ma gorszy skład niż ten wymieniony na etykietach. Powinniśmy szczególnie uważać przy wyborze konserw rybnych, zwłaszcza w przypadku tuńczyka. Ta ryba może przeżyć kilkadziesiąt lat i w tym czasie gromadzi w swoim organizmie duże ilości metali ciężkich. Natomiast względnie bezpiecznie możemy korzystać z zapuszkowanych roślin strączkowych, które zachowują świeżość nawet przez kilka lat.
Niektóre przeciwutleniacze znajdujące się w marchwi i pomidorach są lepiej przyswajalne przez ludzki organizm, kiedy podda się je obróbce termicznej, która ma miejsce przy pakowaniu ich do puszek. Warzywa i owoce tracą też mniej wartości odżywczych, a proces konserwowania nie ma żadnego wpływu na kwasy omega. Konserwowanie może zaspokoić zapotrzebowanie na witaminy i składniki odżywcze w krajach, gdzie dostęp do dobrej żywności jest bardzo ograniczony.
Mimo niewątpliwych walorów aluminiowych opakowań należy pamiętać, że jednak puszka jest całą masą substancji, które mogą przenikać do pożywienia, a następnie do naszego organizmu. Tymi najgroźniejszymi substancjami są bakterie Clostrindium Botulinum, aluminium, glin i bisfenol A, który jest podejrzewany o upośledzanie gospodarki hormonalnej i może być przyczyną niektórych chorób. Z amerykańskich badań wynika, że wystarczy przez pięć dni z rzędu jeść zupę z puszki, żeby poziom tego związku w naszym organizmie wzrósł aż o 1200 procent. Wiele krajów zakazało już jego stosowania, zwłaszcza w produktach przeznaczonych dla małych dzieci.
Żywność konserwowa ma zatem zarówno zalety, jak i wady. Wybierając puszki z jedzeniem, zwracajmy uwagę na etykiety i daty ważności. Zbyt długi termin przydatności do spożycia może sugerować zastosowanie dużej ilości sztucznych utrwalaczy. Jeśli zależy nam na niskiej ilości cukru w diecie wybierajmy owoce w soku, a jeśli unikamy soli – decydujmy się na produkty z niską zawartością sodu. Dobrym sposobem na pozbycie się nadmiaru różnego rodzaju dodatków jest płukanie wodą warzyw.
Materiał powstał dzięki wsparciu WFOSiGW
Poglądy autorów i treści zawarte w artykule nie zawsze odzwierciedlają stanowisko WFOŚiGW we Wrocławiu.
źródło:.crazynauka.pl/
