Wszystkie podmioty gospodarcze prowadzące działalność ingerującą w środowisko są zobowiązane do ponoszenia z tego tytułu opłat. Wynika to z zapisów Ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo Ochrony Środowiska (tj. DzU z 2013 r. poz. 1232 – P.O.Ś.). Dokument ten stanowi, że do płacenia zobowiązany jest każdy podmiot mający wpływ na środowisko. Do tych podmiotów należą także fundacje, szkoły czy osoby wykonujące zawody medyczne.
Z przyrody korzystają również hodowcy, a w szczególności osoby prowadzące działalność wytwórczą w zakresie upraw rolnych, chowu lub hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego. Wszystkie wymienione podmioty są zobowiązane do sporządzenia zeznania środowiskowego, czyli tabelarycznego zestawienia opłat związanych z „wykorzystywaniem środowiska”. Natomiast przedsiębiorcy, których opłata nie przekroczy 100 zł, nie mają obowiązku przedkładać wykazu do urzędu marszałkowskiego, jednak nadal są zobligowani do sporządzenia i przechowywania sprawozdania.
Korzystanie ze środowiska jest równoznaczne z wprowadzaniem gazów lub pyłów do powietrza. Pyły te mogą pochodzić z kotłowni oraz z procesów technologicznych takich jak malowanie, lakierowanie, spawanie czy wędzenie. Wytwarzane są również podczas spalania paliw w silnikach spalinowych oraz z przeładunku benzyn silnikowych np. na stacji paliw. Chów i hodowla drobiu również powoduje powstawanie gazów. Składowanie odpadów też jest zaliczane do korzystania ze środowiska, podobnie jak emisja gazów cieplarnianych, oczywiście w ramach przydzielonych uprawnień.
Każdy przedsiębiorca ma obowiązek ponoszenia opłat za korzystanie ze środowiska, według obowiązujących w danym roku stawek, publikowanych w rozporządzeniu lub obwieszczeniu Ministra Środowiska. Uiszczeniu nie podlegają natomiast opłaty naliczone poniżej 800 złotych.Opłaty za korzystanie ze środowiska, obok administracyjnych kar pieniężnych, stanowią finansowo-prawne środki ochrony środowiska, czyli wchodzą w skład Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej oraz budżetów powiatów i gmin (art. 277). Uiszczanie opłat za korzystanie ze środowiska jest obowiązkiem, natomiast podstawą prawidłowego naliczania opłat za środowisko jest prowadzenie rzetelnej ewidencji i przemyślane prowadzenie pomiarów.
Kolejnym kosztem, który należy uiścić, jest opłata klimatyczna, z tą jednak różnicą, że ponoszą go osoby prywatne, które wybierają się w atrakcyjne, krajobrazowo lub zdrowotnie miejsce, jeśli przebywają w nich dłużej niż 24 godziny. Można więc powiedzieć, że ta opłata jest również związana z korzystaniem ze środowiska, jednak w celach zdrowotnych bądź wypoczynkowych. Miejscowość, w której pobiera się opłatę klimatyczną, musi spełniać odpowiednie warunki. A mianowicie musi posiadać właściwe walory klimatyczne i krajobrazowe. Gmina, aby spełniać warunki krajobrazowe, musi posiadać na swoim terenie m.in. Parki Narodowe, punkty widokowe, lasy, zabytki i muzea. Obszary uzdrowiskowe muszą posiadać złoża naturalnych surowców leczniczych o potwierdzonych właściwościach oraz musi panować w nich klimat o cechach leczniczych.
Materiał powstał dzięki wsparciu WFOSiGW
Poglądy autorów i treści zawarte w artykule nie zawsze odzwierciedlają stanowisko WFOŚiGW we Wrocławiu.
https://www.biznes.gov.pl/pl
