Zbigniew Kazimierz Kamiński (1926), ps. Tor, Kasia. Kapral podchorąży, żołnierz Armii Krajowej.
Zbigniew Kamiński w czasie okupacji niemieckiej uczęszczał na tajne nauczanie a od 1941 roku na kurs do Szkoły Budowy Maszyn w Warszawie, w której wykładali profesorowie Politechniki Warszawskiej. Jednocześnie zaangażował się w pracy konspiracyjnej, dzięki której mógł rozpocząć naukę w szkole podchorążych. Szkoła nazywała się „Łazienki” a jej początki sięgały ZWZ, a po przekształceniu w podlegała Armii Krajowej. Wykłady odbywały się w mieszkaniach prywatnych. Kamiński nie przyznał się, że ma 15 lat, pozostali koledzy byli dwa lata starsi. Ukończył ją w maju 1942 roku, został uroczyście zaprzysiężony i skierowany do wywiadu AK na Wolę.
Do zadań Kamińskiego należało zbieranie informacji dotyczące kwartału ulic: Bema/Górczewska/Młynarska/Wolska, które miały znaczenie podczas Powstania Warszawskiego w 1944. Potem szkolił do pracy wywiadowczej innych „żołnierzy”, często młodszych od siebie. Prowadził zajęcia bronioznawstwa i terenoznawstwa. Znalazł sie w grupie produkującej broń, polegało to na zdobywaniu poszczególnych elementów naboju, przerabianiu i dostosowaniu. Najwięcej produkowali nabojów 7,62 a także 9 mmm i granatów obronnych w fabryce Sim, przy ul. Piusa 30. W dzień produkowano tam hydrofory i pompy a w nocy naboje i granaty.
Kamiński w 1943 roku został powołany do Szkoły Podchorążych Artylerii. Po jej ukończeniu został skierowany do artylerii, do 1 Dywizjonu Artylerii Konnej.
W czasie Powstania Warszawskiego miał za zadanie odbicie koszar 1 Dywizjonu Artylerii Konnej, które otoczone 3 m murem, zajmowali Niemcy i Węgrzy. Nadto na każdym rogu były bunkry z bronią maszynową. Zadanie nie zostało niewykonane, ponadto były duże straty w ludziach. W czasie powstania brał udział w różnych akcjach bojowych, miał zanieść raport sytuacyjny od „Gromowoja” do dowódcy Mokotowa ale też zajmował się szkoleniem, m.in. kilku młodych chłopców, którzy przedostali się do warszawy z Wilna i Lidy. Uczestniczył w odbiorze zrzutów, przenosił broń na Mokotów, później przebywał w okolicach Chojnowa, Piotrkowa i Sulejowa.
źródło: www.1944.pl
Artykuł powstał dzięki wsparciu programu przez Gminę Wrocław
