Offshore – czyli jak działalność na morzach wpływa na nasze środowisko

Każda działalność człowieka wywołuje zmiany w środowisku naturalnym. Zmiany powodują różne skutki bardziej lub mniej negatywne dla środowiska. Niemniej jednak część działalności ludzkiej może powodować większe zagrożenie powstania szkód w środowisku.

Do takiego typu działalności zalicza się działalność polegająca na poszukiwaniu złóż kopalin na morzach oraz wydobywanie kopalin ze złóż zlokalizowanych na morzu. W tym celu konieczne było uregulowanie kwestii odpowiedzialności za szkody. Nie jest to proste zagadnienie, gdyż ewentualne szkody w środowisku morskim mają zdecydowany większy zasięg niż ma to miejsce w przypadku szkód na lądzie.

Oczywiście z należytym dystansem należy podchodzić do nadawania wyższej ranki szkód powstałych na obszarach morskich w stosunku do szkód powstałych na lądach. Niemniej jednak charakterystyka szkód na morzach, w szczególności kwestia rozmiaru i szybkości rozszerzania się efektów szkody na morzu (np. wyciek ropy z platformy wiertniczej) jest zdecydowanie bardziej negatywna dla środowiska niż ma to miejsce na lądach. Politycy, specjaliści i ekolodzy rozumieli powagę sytuacji oraz konieczność wprowadzenia szczególnych regulacji dotyczących ochrony przed szkodami w środowisku na morzach.

infografika wDolnymŚląsku.com

O tym, że ochrona środowiska jest ważnym elementem polityki unijnej świadczy art. 191 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Przepis ten wskazuje cele, tj. zachowanie, ochrona i poprawa jakości środowiska oraz ostrożne i racjonalne wykorzystanie zasobów naturalnych. Z racji tego, że przepisy międzynarodowe oraz przepisy państw członkowskich UE nie zabezpieczały tej działalności w dostateczny sposób przystąpiono do prac legislacyjnych nad dyrektywą. Efektem prac było uchwalenie Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/30/UE z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie bezpieczeństwa działalności związanej ze złożami ropy naftowej i gazu ziemnego na obszarach morskich oraz zmiany dyrektywy 2004/35/WE.

Istotnym elementem nowych przepisów jest zwiększenie udziału społeczeństwa w odniesieniu do ewentualnych skutków dla środowiska planowanej działalności, wyznaczanie stref bezpieczeństwa wokół instalacji oraz zakaz wchodzenia do tych stref statków, nakłada obowiązek na operatorów wykonania sprawozdania dotyczącego poważnych zagrożeń w odniesieniu do instalacji wydobywczej, wprowadza wymóg przygotowania dokumentu określającego politykę korporacyjną operatora w zakresie zapobiegania poważnym awariom.

Dyrektywa nie obowiązuje bezpośrednio w państwach członkowskich, dlatego dla jej pełnej skuteczności wymagane jest, aby państwa członkowskie, w tym Polska, wszystkie te przepisy unijne wprowadzić do swojego porządku prawnego. Dyrektywy pozostawiają państwom członkowskim pewną swobodę wyboru środków i metod wskazanych w niej celów. Polska dokonała tego po terminie, niemniej jednak pozytywnie należy oceniać tą zmianę, ponieważ nowe przepisy zmierzają do większej przejrzystości działalności przedsiębiorców oraz wpłyną na zwiększenie bezpieczeństwa na morzach.

Artykuł powstał dzięki wsparciu WFOSiGW

Poglądy autorów i treści zawarte w artykule nie zawsze odzwierciedlają stanowisko WFOŚiGW we Wrocławiu

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj