Mieczysław Słoń (1920-1943), ps. Jurand, Kobuz harcmistrz, wychowawca, współtwórca konspiracyjnego harcerstwa, inicjator wielu działań praskich hufców podczas okupacji, aresztowany i rozstrzelany przez Niemców.
Mieczysław Słoń był zastępowym a od 1938 roku przybocznym 78 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej im. Króla Władysława Jagiełly. Na miesiąc przed wybuchem II Wojny Światowej podjął służbę w Pogotowiu Harcerzy. Razem i innymi harcerzami pełnił dyżury w ramach Polskiego Białego Krzyża na dworcach kolejowych Warszawa Praga i Warszawa Wschodnia a także działał w służbie łączności i przeciwpożarowej.
Został zmobilizowany 6 września, wyszedł z miasta w składzie Warszawskiego Batalionu Harcerskiego. Jego zapiski z pierwszych dni wojny opisał w dzienniku, rękopis był przechowywany w zbiorach hm. Jadwigi Gronostajskiej a teraz znajduje się w zbiorach Muzeum Harcerstwa.
Działalność konspiracyjna Mieczysława Słonia zaczęła się z chwilą powrotu do Warszawy. Odtworzył drużynę w której służył, która przyjęła kryptonim „78 Czambuł” i weszła w skład Hufca Centrum Pragi (CP – „Żółta Orda”) Okręgu Praga Szarych Szeregów. Dzięki nim został ukryty sztandar, dokumenty, biblioteczka i sprzęt harcerski oraz część biblioteki szkolnej.
Wtedy przyjął pseudonim Jurand i rozpoczął pracę jako wychowawca i instruktor świetlicy w Stołecznym Komitecie Samopomocy Społecznej. Organizował półkolonie, podczas których prowadzono pracę wychowawczą z najmłodszymi harcerzami oraz kolonie z wykorzystaniem metody harcerskiej, prowadził je jako wychowawca i zastępca kierownika kolonii Rady Głównej Opiekuńczej w Małkini.
Przeszedł w 1940–1941 wraz z całą drużyną przeszkolenie wojskowe – strzeleckie, motorowe i podoficerskie. Został komendantem obwodu Centralna Praga Organizacji Małego Sabotażu „Wawer”. Był zaangażowany w prace wywiadu obserwującego przebieg koncentracji niemieckiej przed wojną z Sowietami. Od połowy 1941 roku został z całym hufcem CP włączony do pracy „wawerskiej”. Był zastępcą a potem hufcowym hufca Centralna Praga by w końcu przekazać drużynę poprzedniemu drużynowemu bo zaczął tworzyć nowy hufiec Bojowych Szkół Warszawa-Praga, z młodocianych harcerzy. W tym samym czasie dowodził plutonem nr 618, który stanowił poczet dowódcy VI Obwodu AK Praga. Jednocześnie był zastępcą komendanta Okręgu „Wawra” Praga.
Dzięki niemu powiększył się stan liczebny hufca. Nadal prowadził działalność „wawerską”, szkolenia wojskowe unitarne i specjalistyczne. Swoim podkomendnym mówił: PKO – Punktualność, Karność, Obowiązkowość.
Mieczysław Słoń zaczął współpracę z „Żegotą” w 1941 roku. Pomagali też harcerze, przede wszystkim organizowali i przemycali lekarstwa, żywność do warszawskiego getta. Był w III turnusie kursu podharcmistrzowskiego Szkoła za lasem, nominację podharcmistrzowską otrzymał 15 sierpnia 1942 roku. Jest autorem zagadnień problemowych, które zawarł w „Sprawa młodzieży rzemieślniczo-robotniczej” opublikowano je w piśmie instruktorskim Chorągwi Warszawskiej Szarych Szeregów „Wigry”). Zależało mu na patriotycznym oddziaływania na młodzież niezrzeszoną dlatego zaangażował się w Akcję M, opracował odezwę i wydał ulotkę, którą następnie kolportowano w szkołach. Był słuchaczem II turnusu tajnej Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty „Agricola”, po ukończeniu otrzymał stopień kaprala podchorążego
Mieczysław Słoń został aresztowany 13 października 1943 roku i publicznie rozstrzelany w egzekucji na ul Wawelskiej i Grójeckiej. Zanim wykonano wyrok, był katowany przez Gestapo na al. Szucha i więziony na Pawiaku. 27 grudnia 1943 roku został pośmiertnie mianowany harcmistrzem a w lutym 1944 roku awansowany do stopnia plutonowego podchorążego.
źródło: wikipedia.org
